Mimo że zdarzenie miało miejsce na oznakowanym przejeździe, sąd nie uznał wyłącznej winy kierowcy pojazdu. Wręcz przeciwnie — w uzasadnieniu orzeczenia podkreślono, że rowerzysta nie może wjeżdżać bezpośrednio przed nadjeżdżające pojazdy, nawet jeśli porusza się po wyznaczonym przejeździe. Jak zaznaczył sąd, przyzwolenie na takie zachowanie oznaczałoby w istocie „legalizację aktów samounicestwienia”.

Sąd jasno wskazał, że prawo do pierwszeństwa nie zwalnia rowerzysty z obowiązku zachowania ostrożności i oceny sytuacji na drodze. Rowerzysta — podobnie jak pieszy — powinien upewnić się, że może bezpiecznie wjechać na przejazd, a jego manewr nie stworzy zagrożenia dla innych uczestników ruchu. Co ważne, rowerzysta zyskuje pierwszeństwo dopiero w momencie, gdy już znajduje się na przejeździe rowerowym. Samo zbliżanie się do przejazdu nie oznacza jeszcze, że inne pojazdy muszą go bezwarunkowo przepuścić.

Wyrok poznańskiego sądu ma duże znaczenie interpretacyjne, ponieważ porządkuje dotychczas niejednoznaczną praktykę dotyczącą pierwszeństwa rowerzystów. W wielu przypadkach przyjmowano, że rowerzysta zbliżający się do przejazdu automatycznie korzysta z pierwszeństwa, co prowadziło do niebezpiecznych sytuacji i trudnych do pogodzenia z logiką zdarzeń drogowych. Orzeczenie Sądu Okręgowego w Poznaniu jednoznacznie wskazuje, że przepisy mają na celu ochronę rowerzystów, ale nie usprawiedliwiają zachowań ryzykownych i pozbawionych zdrowego rozsądku. To istotna wskazówka zarówno dla uczestników ruchu, jak i dla organów odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa.

Źródło: Wyrok Sądu w Poznaniu